El Lenssen – Het Tempeltje

Herken je dit? ‘Ik kan niet zingen hoor, ik klink niet, ik kan geen toon houden.’
Je gelooft het of niet, maar het is mogelijk. Opeens klinkt het als een klok als we samen zingen.

El’s Zangfeuilleton – Deel 4. Opeens klinkt het als een klok

Telkens als we met een nieuwe groep mensen in het vrolijk avontuur dat ‘zingen’ heet stappen, hoor je mensen zeggen: ‘Ik kan niet zingen hoor, ik klink niet, ik ben bang dat ik niet zuiver zing’.

Hoe magisch mooi is het dan, als we na een warming up en dwalend langs de diverse speelse wendingen van zang en muziek, steeds spontaan uit het moment ontstaan, na nog geen half uur al de eerste klingelende zangklokjes horen? Het gebeurt gewoon, steeds weer, en ik word er elke keer weer zo blij van!
Ik ben stiekem nog steeds verwonderd dat dit zo werkt. Wat zo spannend leek van te voren wordt een natuurlijke vanzelfsprekendheid.

Het geheim van spontaniteit

Het geheim is uit het verstand te stappen en naar het gevoel te gaan. Geen tijd nemen om te denken en te oordelen. Gewoon meebewegen, je spontaan laten meenemen en dóen: Zingen! Daar ga ik voor.

Een stem is als de spiegel van de Ziel en kan op allerlei manieren klinken, prachtig toch? Daar zijn geen regels voor. Zeker niet als het om jouw eigen pure stem en jouw beleving gaat.

Bewondering voor professie en vakkennis

Nee, we hoeven geen voorstelling te geven, we mogen het zelf beleven.
Als je zingt voor je beroep of voor de luisteraar, dan is dat een hele andere tak van sport en een vak apart. Dat is een bijzonder specialisme, dat is van een andere orde.

Ik ken ze en heb enorme bewondering voor ze: de mensen die gezegend zijn met een gouden strot en de discipline en zelfkennis hebben dit voor ons als luisteraar te ontwikkelen. Ze zijn een groot geschenk voor ons en besteden dagelijks uren aan het ontwikkelen van deze stemkunst.
Wij mogen van hun hemelse klankentaal genieten tijdens prachtige concerten. Bless them!

Wij zingen voor onszelf, wij mogen spelen

Wij, jij en ik, zijn niet die professionals met dat hoge niveau, ontwikkeld tijdens vele jaren studie en doorontwikkeld tijdens uren trainen. Wij zingen vooral voor onszelf.
We zijn de kinderen, die weer buiten spelen en ons eigen lied zingen, gewoon omdat dat van nature in ons als mensen zit. We komen al zingend thuis bij onszelf en vinden het vooral heerlijk om te doen.
Onze energie gaat weer stromen en in de juiste afstemming met elkaar, helemaal in het moment, gaan we klinken als een klok.

Ons zingen raakt anderen

Let op mijn woorden: ons gezang zal anderen raken, als we er zelf ten volle van genieten. Of dat nu thuis is, in kleine groep of tijdens een leuk optreden, we kunnen sfeer maken met onze muziek. Anderen zien aan ons hoe bevrijdend en heerlijk het is te klinken als een klok, een feestklok!

Houd je oren en neus dus open, laat je voeten trappelen van plezier, want we gaan weer lekker zingen!

Meedoen met zanggroep Puur? Klik hier

Vind hier deel 5 van El’s zangfeuilleton: Zingen is een levenselixer

Vind hier deel 1 van El’s zangfeuilleton: Help ik ben mijn stem kwijt

Vind hier deel 2 van El’s zangfeuilleton: Van gospelgloed en ander muziekvuur

Vind hier deel 3 van El’s zangfeuilleton: Huppelend zingen