El Lenssen – Het Tempeltje

De gospelkoorts heeft weer toegeslagen. Ik had opeens zin eens lekker uit te pakken met mijn stem via het zingen van de gospel. Van gospelgloed en ander muziekvuur loop ik warm. Gospels zingen vind ik zo heerlijk. Ik besloot me in te schrijven voor een gospelworkshop.

El’s Zangfeuilleton – Deel 2. Van gospelgloed en ander muziekvuur

Een tijdje geleden alweer volgde ik een gospelworkshop. We waren met een grote groep mensen, het was een veelbelovende start. De les pakte echter heel anders uit, dan ik van te voren had gehoopt.
Ik raakte ter plekke niet geïnspireerd en was daarvan best wat van slag.

Ik zag bij veel deelnemers het ware gospelvuur, maar bij de inspirator van dit gebeuren, kon ik die innerlijke vlam tijdens deze workshop niet zien uitreiken tot de hemel. Het vertelde me meer dan ooit hoe belangrijk het is, dat we niet op slot zitten als we zingen.

Ik had een paar weken nodig om alles voor mezelf te plaatsen en te begrijpen. Mijn eigen missie met betrekking tot zang- en stemwerk werd opeens met stappen duidelijker.
Om het allemaal glashelder op een rijtje te krijgen, moest ik er wel even tussenuit. Zo zou ik wat innerlijke knopen rond dit thema kunnen ontwarren. Eén van mijn persoonlijke coachen had me dat aangeraden. Ze zag al, voordat ik het door had, dat ik die vlam zelf juist heel hoog de lucht in wilde gooien en mensen wil tonen hoe je al zingend van de aarde naar de hemel kunt reiken en innerlijk bevrijd raakt.

El’s zangfeuilleton ziet het levenslicht

Nou, een korte retraite en escape uit de hectiek van al mijn passievolle werk leverde heel wat op. Ik had er maar één hele dag voor nodig om helder te krijgen wat me nu echt dwars zat. Bovendien had ik opeens vele verhaaltjes op papier. Nu weten jullie meteen waar El’s zangfeuilleton het levenslicht zag, dat was tijdens deze retraite, hoera!

Zingen moet blijven, vuur moet erin!

Ik was het even vergeten. In de drukte van al mijn andere missievolle werk, had ik bedacht dat ik het zingen maar op een laag pitje moest gaan zetten.
Oh, oh, ik had het bedacht maar niet doorvoelt, want jongens, dat gaat helemaal niet: dat zingen kán ik helemaal niet op een lager pitje zetje. Het druist volledig tegen mijn natuur in. O jee, nu gaat de vlam er pas echt goed in.

Allerlei herinneringen en reflecties van mijn Ziel, verwarmende en herkennende ervaringen, kwamen tijdens deze korte retraite, die ik had ingelast om na te denken over mijn zangbeleving en levensmissie, bovendrijven.
Ik kwam tijdens mijn bezinningsdagen helemaal thuis van binnen en zag opeens weer wat de bedoeling is. Herinneringen kwamen langs, ideeën borrelden op.
Alle kennis en muziekervaring uit vele jaren musiceren en dirigeren, ze begonnen zich in mij te bundelen tot een nieuwe visie en een nieuwe kracht.

Als 18 jarige vloog ik door het dak

Opeens zag ik mijzelf weer staan als 18 jarige solist tijdens de gospel mis bij aanvang van Jazz in Juke Town. Ik was weer terug op die plek en voelde opnieuw hoe ik in een bomvolle kerk met een swingende band voor het eerst van de aarde, door het dak heen, naar de hemel vloog. Ik kan dat gevoel en die ervaring nog exact terug halen. Het staat in mijn Ziel gegraveerd. Ik zong daar de gospel: ‘To my father’s house’.

Het hek is van de dam

Daarmee was het hek voorgoed van de dam! Wie kon toen beseffen dat dat lied ‘To my father’s house’ als een rode draad door mijn leven zou gaan lopen en ik door de jaren heen vele malen zou soleren met dit lied binnen gospelgroepen, tijdens grotere en kleinere happenings. Ook in heel bijzondere persoonlijke settings, zelfs via mijn mediamieke werk, kreeg dit lied betekenis.

Let the sun shine op LP

Andere nummers met passie en vuur volgden. ‘Let the sun shine’ kwam op LP. Nu is het weer helemaal hip, de LP. Toentertijd was het de gebruikelijke vorm om muziek op te nemen voor een groter publiek.
Ik zong de solo, liet ‘the sun’ letterlijk ‘shinen’ en zong in één keer mijn partij in.
Het koor en de band hadden nog een aantal rondes te zwoegen in de studio voor de rest van het nummer ook oké was. Ik zat toen ook weer echt in het moment toen ik zong, en dat betekent: spot on, niets meer aan veranderen, niets meer aan doen. Doorleeft is muziek immers mooier dan perfect.

Flanerend op Jazz in Juke Town

Jaren later stond ik op het openingsfestival van Jazz in Juke Town op het grote podium van het oude Theater aan de parade in Den Bosch (het heette toen nog het casino) Ik zong mijn eigen sterren van de hemel met ‘The boy from New York city’. Geen gospel dit keer, maar muziek die net zo gloedvol is, met een top band op de achtergrond.
Flanerend tussen een haag van knappe mannen door, bewoog ik zingend en swingend naar voren het podium op. Tjonge, wat kreeg ik daar een energie van.

CD opnames, een eigen band en vocal groep

Later in de tijd waren er CD opnames en stond ik weer voorop.
Ik had inmiddels ook al vele jaren mijn eigen band en vocalgroep waar ik voor stond en er waren andere koren en groepen. Het kon ook niet anders, ik ben immers één en al ‘zingen en muziek’.

Live op TV met verdwaalde tekst

Vanaf mijn 18^e jaar tot nu: het ging maar door, en dan sla ik voor het gemak maar even over, dat ik daarvoor ook al jaren zong.
Als 12 jarige kreeg ik zelfs een solo in een live televisie-uitzending. Ik was toen zo zenuwachtig, dat ik een couplet oversloeg en de ondertiteling van het lied, welke op de TV langskwam, dus niet meer klopte.  Ook toen al gaf ik er een heel eigen draai aan.

Ik zing mijzelf de hemel in

We zijn nu terug in het heden. Al mijmerend en terug voelend kom ik erachter, dat ik nog lang niet klaar ben met muziek en zingen. Vanaf mijn 18e jaar tot nu toe ben ik non stop werkzaam geweest als dirigent en choreograaf.
Zingen zit me in het bloed, daar zal ik nooit mee stoppen. Ik zing mijzelf gewoon de hemel in, dat lijkt me het handigst. Als mijn tijd komt stijg ik gewoon zingend op, maar voorlopig wil ik eerst dat vuur en die beleving van zingen nog jaren uitdelen op mijn eigengereide manier: ik maak van zingen een levenselixer!

Zin in zingen? Kijk eens bij zanggroep Puur

Vind hier deel 1 van El’s zangfeuilleton: Help ik ben mijn stem kwijt

Vind hier deel 3 van El’s zangfeuilleton: Huppelend zingen

Vind hier deel 4 van El’s zangfeuilleton: Opeens klinkt het als een klok

Vind hier deel 5 van El’s zangfeuilleton: Zingen is een levenselixer